نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سلام.این هفته و چندهفته آینده درمورد حقوق بشر بحث میکنیم. در راستای مجموعه حقوق بشر،حقوق بشر دوستانه را داریم و کم رنگ تر از آن حقوق بین الملل. آنچه در این موارد اهمیت دارد میزان پذیرش دولت ها و در نتیجه میزان اجرای این مقررات است. هریک از این مجموعه های حقوقی مبنای مخصوص به خود را دارد.حقوق بشراز شخصیت و موجودیت انسانی همه انسان ها صرفنظر از وابستگی های ملی،مذهبی،فرهنگی،سیاسی و نژادی حمایت می کند. حقوق بشر دوستانه مربوط به وضعیت غیرنظامیان در جنگ و اسرای جنگی و حقوق بین الملل مربوط به حقوق و تکالیف دولت ها در قبال یکدیگر است. پس از جنگ دوم جهانی و یکی از فرایندهای آن جنگ یعنی هلوکاست،در سال ۱۹۴۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مجموعه مقرراتی را تصویب کرد که به اعلامیه جهانی حقوق بشر مشهور شد.از همان ابتدای کار و باتوجه به عنوان این مجموعه یعنی اعلامیه،مشخص بود که این مقررات فاقد ضمانت اجرایی است. ادامه بحث در هفته آینده.
اعلامیه ها،فقط نماینده طرز تفکر امضا کنندگانشان درمورد موضوع آنهاست.اعلام موضع و امیدواری به پایبندی دولت امصا کننده به پایبندی به این طرز تفکرها و مهم تر از آن،اجرای کامل و دقیق آن است.مثلا یکی از مواد این اعلامیه جلوگیری از شکنجه است.متاسفانه و بدون تردید،اکثر قریب به اتفاق کشور های جهان درهر وضعیتی از توسعه یافتگی و تمدن که هستند،برای تحصیل اطلاعات از شکنجه استفاده می کنند.این درحالی است که اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضا کرده اند و کشور های جهان سوم را به اتهام شکنجه و نقض حقوق بشر مورد سرزنش یا تحریم قرار می دهند. بدون شک مقررات حقوق بشر موضوع این اعلامیه و سایر اسناد حقوق بشری مهمترین دست آورد بشر در یکی دوقرن اخیر است و اتباع خارجی در هر کشوری برای حمایت از شخصیت،موجودیت و حقوق ذاتی اش باید به آن ها متوسل شود.
دکتر حسن سعدی : دکترای حقوق و وکیل پایه یک
این مطلب بدون برچسب می باشد.