اوضاع بورس بر وفق مراد است. ( تحلیل هفته بورس ایران). محمدرضا حلمی

اوضاع بورس بر وفق مراد است!
بازار بورس در هفته ای که گذشت انصافا بسیار منطقی معامله شد و حتی به نظر بنده اصلاحی که کرد هم به نفع بورس است. اتفاقات تلخ سال ۹۹ و رشد گاوی بورس در آن سال جای شک باقی نمی گذارد که بازار بعد از یک رشد، به یک استراحت نیاز دارد تا سرمایه گذاران کم ریسک تر شناسایی سود کرده و سرمایه گذاران تازه نفس و یا پرریسک تر جای آنان را پر کنند. بازار الان در منطقی ترین و بهترین حالت خود به سر می برد. اگر دولت و حاکمیت دخالت ها را به حداقل برسانند حتی از این هم بهتر می شود. تحت تاثیر اخبار مثبت سیاست خارجی، انتظارات تورمی و رونق بیشتر بورس کالا، حالا بازار بورس به صدر اخبار بازگشته است. شاید یکی از دلایل رشد بازار، این است که در بازارهای موازی مانند مسکن، خودرو و طلا معاملات با دلارهای بسیار بالاتری (بعضا با دلارهای ۸۰ و ۹۰ هزار تومانی) در حال انجام است و به اعتقاد برخی کارشناسان، بازار سرمایه هنوز هم نسبت به بازارهای موازی بسیار ارزان قیمت می باشد.
هفته ی گذشته بورس کار خود را با یک مثبت قدرتمند شروع کرد بطوریکه در روز شنبه ۹۰ درصد نمادهای بورس سبزپوش بودند. شاخص کل ۲ میلیون و ۲۰۰ واحد را گذراند و در روزهای شنبه و یکشنبه ۲۵۰۰ میلیارد تومان پول حقیقی وارد بورس شد. ارزش معاملات شنبه و یکشنبه هم متوسط ۱۶ هزار میلیارد تومان بود که باز هم نسبت به ۱۴ هزار میلیارد تومان متوسط هفته قبل صعودی بود. دوشنبه اما بورس رخت اصلاح بر تن کرد و شاخص کل تا زیر ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد هم پایین آمد ولی ارزش معاملات در سطح بالای ۱۶ هزار میلیارد تومانی حفظ و به همین خاطر سه شنبه دوباره بیش از ۶۰۰ میلیارد تومان پول تازه وارد بورس شد. هر چند شاخص کل باز هم افت کرد این پول های جدید اقبال بیشتری به سهام کوچک و متوسط داشت و شاخص هموزن با رشد همراه بود. به نظر می رسد همانطور که گفتیم بعد از رشد کلیت بازار به لیدری شرکت های بزرگتر، حالا بازار علاقه ی بیشتری به سهام کوچک و متوسط و سهام جامانده از رشد اخیر نشان می دهد.
طلای ۱۸ عیار هفته ی قبل در همان قیمت هفته ی پیش از آن یعنی ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود و دلار بازار آزاد نیز حوالی ۵۰ هزار تومان می چرخید. به نظر می رسد دلار ۲۸ و ۵۰۰ تومانی که برای فروش شرکت ها در بورس کالا تعیین شده نیز روی همین نرخ باقی نماند کما اینکه در هفته های گذشته در بورس کالا بسیاری از معاملات با دلار ۳۵ تا ۴۰ هزار تومانی انجام گرفت. بسیاری از تحلیلگران و معامله گران بورس برای محاسبه ی سودهای آینده نگر شرکت ها نیز از نرخ های دلار حدودا ۴۰ هزار تومانی در محاسبات خود استفاده می کنند. تجربه ی دلار ۴۲۰۰ هم نشان داده است که وقتی فاصله ی دلار سامانه نیما و دلار بازار آزاد زیاد می شود نرخ ها به مرور به سمت دلار بازار آزاد حرکت می کنند. نرخ دلار بازار آزاد در حدود ۵۰ هزار تومان با توجه به متغیرهای کلان اقتصاد در حال حاضر متعادل است اما در ماه های آینده نرخ رشد نقدینگی و نرخ تورم و همچنین کسری بودجه ی دولت می تواند در رشد قیمت ها و به تبع آن رشد دلار تاثیر داشته باشد. نرخ بهره ی بین بانکی نیز با تغییری جزئی همراه بود که نشان می دهد فعلا بانک مرکزی علاقه ای به کاهش قابل توجه این نرخ نداشته و قصد دارد انقباض پولی را مدت بیشتری حفظ کند. به اعتقاد بنده بیشترین تاثیر بر میان مدت بازار سرمایه را نرخ دلار و بعد نرخ سود بدون ریسک (نرخ بهره ی اوراق قرضه) تعیین خواهد کرد.
مذاکرات ایران و جمهوری آذربایجان و مثبت خواندن آن از سوی دو طرف، همچنین بازگشایی درب سفارت ایران در عربستان و مذاکرات جمهوری اسلامی با مصر و اردن نیز اخبار مثبت سیاست خارجی برای کشور بوده است. به زعم بنده در حال حاضر تنها ریسک مهم سیاست خارجی این است که ایران و ایالات متحده هیچکدام آماده ی یک مذاکرات بزرگ که منجر به توافقی جامع و لغو تحریم ها شود نیستند. به نظر نمی رسد ایالات متحده به توافقی مشابه با برجام ۲۰۱۵ بازگردد و اگر بخواهد مذاکراتی هم انجام شود قطعا ایالات متحده می خواهد مسائل امنیت منطقه و مسائل نظامی نیز در آن گنجانده شود. همچنین تمرکز دولت آقای جو بایدن در حال حاضر بیشتر بر روی سامان دادن به اوضاع اقتصاد داخلی آمریکا و جنگ روسیه و نیز تنش های شرق آسیا با چین و انتخابات سال آینده ی میلادی است خصوصا اینکه پرزیدنت بایدن رسما اعلام کرد که در انتخابات سال آینده ی میلادی ایالات متحده نامزد خواهد شد. به همین خاطر معتقدم در کوتاه مدت و میان مدت از نظر تحریم ها گشایشی برای ایران رخ نمی دهد و تا زمانی که تحریم ها به همین سنگینی ادامه دار است کاهش انتظارات تورمی و کاهش معنادار قیمت دلار دور از دسترس است و این یعنی افزایش قیمت ها با همان سرعت سابق!