نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
آقای “حسن صدیق” متخلص به “ریوار” شاعر لرستانی، زاده‌ی یکم تیر ماه ۱۳۵۷ خورشیدی، در روستای درویش‌آباد الشتر است.
وی دانش‌آموخته‌ی کارشناسی روانشناسی عمومی‌ست و اکنون در یک مرکز تواخواهان به عنوان مددکاری مشغول به کار است. ایشان از سال ۱۳۸۵ با شرکت در انجمن‌های ادبی و در محضر اساتیدی همچو “شوریده‌ی لرستانی” پا به وادی شعر و ادب نهاد و اکنون به زبان‌های لکی و لری و فارسی به خلق سروده‌هایی ناب می‌پردازد. ایشان دارای دو اثر مشترک به نام‌های “آینه‌های کِدر” و “بی‌نهایت باران” و یک اثر مستقل به زبان لکی با نام “زِلف خیال” است.
▪نمونه‌ی شعر لکی: (۱) [نقشِ خَم] مِ نقشِ خَم وَ تَمدارَ مَكيشِم حصوين اِ ژيرِ داوًََُْارَ مَكيشِم وَدرد ِبی‌كَسی بيمَ گِرِفدار مِ بارِ لارِ تـوُ دارَ مكيشم تو بِرژِينگْ كَمتِراَريَك دَهْ خِراوُِم كه ديرِم دردِ شوُگارَ مكيشم تو نقشِ نوُ وِهاری اِ خيالِم مِ نقشِ بِلبل اَر دارَ مَكيشِم گِدا عشقِت مِدوم جورَ مَكيشی مِ اَر جَرّ تاوُِسونْ خارَ مكيشِم کُلِ فكرم، تؤِنی ذكر و خيالِم مِ عشقِت بی‌هِنا جارَ مَكيشِم بِزانِن عالَمی تاگَ نَفس هَس مِ دنيا عه چیه مِ يارَ مَكيشِم.
(۲) [چولَ دِلِم] چولَ دِلِم لَشگَرِ خَم هاتیَه دویرِ تو خَم آگِرَ دَم هاتیَه داخِ خَمِت هادِل و بَن بَن سِخو پِشتِ مِ اَژ بارِ خَم، خَم هاتیَه لیوَه دِلِ هول و اِراگیردیِه م آسِمو خَم بار و تیَه م هاتیَه هرچِه مَهَم عی دِلَ آروم نِمو طاقتِ دل دویرِ تو کَم هاتیَه خوینَ دِلِ بی کَس و بی دَم تَقَ زیخِ تو سَر ریژِ دو چَم هاتیَه تیرِ خلاصِ دِلِ (ریوارِ) عشق سِیلِ چَمِت بی که وَ زَم هاتیَه.
(۳) دِلی دیرِم وَفا اَژ یارَ مِیتی خیالِم بی خیالِت خارَ مِیتی هَسارَه زِلفِ شوگارِم مَزانی که زاوُارِ چیَه مِت تیمارَ مِیتی مِ تُین آوُارَه دردِ عشقِ یارِم عی دِل سِزیامَ سا دیوارَ مِیتی دِلِ هولِ سَرِ زِلفِ تو ایمشو هَسارَه اَر پَلِ شوُگارَ مِیتی کَتِ آوُارِ دِل زِلفِ خیالِت پریشونی خیالِم جارَ مِیتی مِ کَتمِه وَر دِلَک سِیلِ خیالِت دِل اَژ لافاوُِ خَم ویارَ مِیتی شیا شارِم وچویچا بافَ گیونِم دَخیلی اَژ چیَه مِت (ریوارَ) مِیتی.
(۴) اَجَل گیونِم سَنی بِردی قِرارم مِه سَرموئه خَمَ مارِم ئه کارم تو چینو ایلِ شادی ئه دِلِم مِرد خَنَ تو داریِ دِل دَردَ بارِم.
(۵) [واگیژَه خَم] کِزَ وا خَم کُل گیونِم سِزونی خَمِت دَلیا و لیزِ دل شیونی دِلم داوُر کؤِتی اَر پا بِناری خَمِت واگیژَ بی مالِم رِمونی.
(۶) [چَرخِ دورُن] دِلِم آگِر وَ دامونَه خُدایا پریشونَه پریشونَه خدایا بِگر گیونِم که تا روژِ قیامت گِلِه مَن چرخِ دورُنَه خُدایا.
گردآوری و نگارش: #لیلا_طیبی (رها) دبیر سرویس شعر اقوام (لکی)
این مطلب بدون برچسب می باشد.