دریابندری در دنیای ادبیات _ دکتر رحمان آدینه

دریابندری و شصت سال فعالیت فرهنگی و ادبی 🔹دریابندری جریان های مهمی را در کشور بنیان نهاد او ثابت کرد که فارسی تنها زبان شعر و عاطفه و اسطوره و هیجان نیست، زبان فلسفه و منطق، تاریخ و رمان و روانشناسی و جامعه شناسی و هر دانش دیگری را با استواری و روشنی بیان می کند.

دریابندری و شصت سال فعالیت فرهنگی و ادبی
🔹دریابندری جریان های مهمی را در کشور بنیان نهاد او ثابت کرد که فارسی تنها زبان شعر و عاطفه و اسطوره و هیجان نیست، زبان فلسفه و منطق، تاریخ و رمان و روانشناسی و جامعه شناسی و هر دانش دیگری را با استواری و روشنی بیان می کند.
🔹همه ما دریابندری را با ترجمه هایش می شناسیم اگر چه در قرن دهم تا چهاردهم میلادی مترجمان بزرگی چون بلعمی و ناصرخسرو و نصرالله منشی و رشیدالدین فضل الله و نظایر اینها نیز بوده اند اما امروزه نیز کسانی چون زریاب خویی و محمد قاضی و نجف دریابندری کارهایی ارزنده ارائه دادند. البته نجف علاوه بر این، نویسنده بسیار قهاری بود اگر چه در ترجمه شهرت بیشتری دارد عالیترین ترجمه ها نگاشته و کل ساختار متون را ترجمه می کرد و از واژه ها و جملات فراتر رفته بود به حدی که اگر همینگوی ایرانی بود پیرمرد و دریا را آنگونه که از قلم دریابندری تراویده است نمی توانست، بنویسد.
🔹او ابتدا آثار فاخری را از ادبیات غرب به روی ما گشود که بر تاریخ ادبیات داستانی معاصر تاثیرگذار بود. با روایتی آشکار و روشن، فهم راسل را به رسایی زبان فارسی در اختیار ما نهاد با وجودی که هنوز زبان فارسی اصطلاحات مقبول برای بیان فلسفه جدید نداشت.
🔹نجف دریابندری درد “بی خویشتنی” را می نوشت
با بینش وسیعی که نسبت به اوضاع و احوال ایران داشت در مخاطب شناسی و نیازسنجی بر مبنای سیاست های فرهنگی نقش مثبت و موثری را ایفا نمود.
او به دلیل ارتباطش با حزب توده به زندان افتاد و افسر قراگوزلو او را گرفتار و بر علیه او و آگه و بهشتی و مددی پرونده سازی کرد و سرانجام به اعدام محکوم شد اما با حبس ابد تخفیف یافت و در نهایت به سال۱۳۳۶ژانت دلازاریان با پیگیری های فراوان آن را به چهارسال تخفیف داد و در این چهارسال، تاریخ فلسفه غرب راسل را ترجمه کرد و به غنای فلسفه در ایران افزود.
🔹استاد محمدعلی موحد، نجف را انسانی خود آموخته می داند و در مورد او گفته است که “خود کِشت و خود دِروید” و به تعبیر حکیم نظامی: “کباب از ران خود خورده”
🔹آنچه دریابندری را محبوب کرد، توانایی انتقال لذتی که خود در مطالعات داشته است به دیگران منتقل می نمود این نمونه در “وداع با اسلحه” به خوبی اشکار است.
او در تاریخ ۱۵اردیبهشت ۹۹ در بیمارستان پس اینکه نگاهی “پرسش گرانه “به دنیا انداخت و کمی بعد برای همیشه چشمهایش را بست.