دوشنبه ها اطلاعات حقوقی با دکتر حسن سعدی

سن رشد

بحث امروز درمورد شخصیت حقوقی اشخاص و سن قانونی آن هاست.بموجب قوانین مدنی همه‌ی کشورهای جهان، برای اعتبار اقدامات حقوقی و حمایت قانون از این امور، سن معینی تعیین شده است.کسانی که به سن مذکور نرسیده باشند هرنوع اقدام حقوقی ازقبیل عقد قرارداد یا پذیرش هرنوع مسئولیت، که انجام دهند، از نظر قانون بی اعتبار و فاقد قدرت اجرایی است. درقانون مدنی ایران دو مورد سن قانونی درنظر گرفته شده است که عبارت اند از سن بلوغ و سن رشد.کسانی که به سن بلوغ رسیده و لی به سن رشد نرسیده باشند،کبیر به حساب نمی آیند و معاملاتشان باطل است.ماده ۱۲۱۰ قانون مدنی ایران سن بلوغ را برای پسران ۱۵ و برای دختران ۹ سال قمری تعیین کرده است.یعنی اینکه هر دختر یا پسری که به سن مذکور رسیده باشد دارای مسئولیت ها و تکالیف شرعی است این تکالیف و مسئولیت ها عمدتا درموردانجام مناسک دینی است.اما برای اینکه شخصی کبیر محسوب شود و بتواند مستقلا و بدون نظارت دیگران امور حقوقی خودرا انجام دهد علاوه بر سن بلوغ باید به سن رشد هم رسیده باشد.در قوانین ایران سن رشد را ۱۸ سالگی شمسی تعیین کرده اند.قابل توجه این است که سال قمری ۱۰ روز کمتر از سال شمسی است. بنابراین همه‌ی افرادی که به سن ۱۸ سالگی رسیده باشند می توانند هرنوع قراردادی را با دیگران منعقد نمایند و از پشتیبانی قانون برخوردارباشند و اقدامات حقوقی انان درهر زمینه ای ازنظر قانون معتبر و قابل اجراء است.استثناء وارده بر این اصل،مسئله‌ی نکاح خانم هاست که برای اولین نکاح باید اجازه‌ی پدر یا جد پدری یا دادگاه را کسب کنند.

درقانون مدنی المان شخصیت حقوقی هر فرد با زنده متولد شدنش تحقق می یابد(ماده یک قانون مدنی المان) و سن قانونی برای انجام امور حقوقی بنحو استقلال سن ۱۸ سالگی است.(ماده ۲این قانون).
دانستن این مطالب برای تشخیص اعتبار قانونی قراردادها و سایر اعمال حقوقی بسیار ضروری است.

نویسنده دکتر حسن سعدی

دکترای حقوق و وکیل پایه یک دادگستری