سخن روز،از حقیقت تا مجازی-نجمه صالحی

ابزار ، ابزار آشنائیست و دنیا ، دنیای مجازی برای ساخت تصویر سازی و ارتباطات برای شکست فاصله ها تا دریافت روزمرگی ها
گاهی وصلی به سرانجام و اغلب شکستی نافرجام
گاهی آشنائی حساب شده و پر واکنش برای ثبت فرآیندها
و اغلب ارتباط‌های دروغین به دور از حقائق موجود
و شکست‌های پیاپی با دریافتی های تلخ  ،  و اجرائی غیر قابل ایجاد که در رنج و محنت خاکسپاری می‌شود.
کلمات بسیار زیبا هستند و قدرت بی وصفی دارند آنقدر که توصیف  زهرآلود دنیا را به ثبات و نجات مرزها تبدیل می‌کنند.  اما آنانی که پشت صفحه کلیدها با کلماتی که دور از حقیقتشان می‌گذرد  دیگران را فریب می‌دهند نمی‌توانند در صحنه حقیقی زندگی کلمات را پیاده کنند و این آمال و آرزوهای رویائی در این تصویر سازی گنجانده نخواهد شد . حال به حماقت این فاصله ها پی برده و تمایلات و احساسات را در دست دنیای کذب و سخنگو نسپاریم. ارتباطی خارج از حقیقت ، در نبود زمان و مکانِ صحنه های زندگی با تصاویری که ساختنش در وهم و خیال شاهکار نبوده و نیست. حضوری خالی از آنچه خواستیم با کاراکترهایی از نوع آنچه باب خودمان است را در جایگاهی مینشانیم که قطعا در شرایط حقیقی دور از انتظارند. و جایگاهشان را بسرعت از دست خواهند داد
زیرا آنچه ما تصور می‌کنیم تا لحظه های برخورد با آن صحنه آنقدر قابل تغییر و تفاوت است  که ما را دلسرد و ما در این فاصله ی غریب ماندگار نخواهیم بود. لذا انتخابها بسیار نیاز به پردازش دارند  … ما به دیدارها  ، محک ها ، طرز رفتارها ، خانواده ها، احترام ها ، شناخت تفاوت ها ،  تقابل ها و تفاهمات بسیار نیازمندیم و این یک پردازش علمی وسیع است که نبودش بحرانی جهانیست . از هنر ناشناخته کمک میگیریم و درخواست میکنیم از  جهانی که به کهکشان‌ها سفر کرد و هنوز منبعی برای انتخاب و شناخت زندگی روی کره زمین ایجاد نکرد.
ما به دانشگاهِ علوم شناختی و علم زندگی بسیار محتاجتر بودیم تا به دانشگاه ریاضیات و هندسه …
کارنامه ای که برای شروع زندگی نمره مثبت و اجازه ورود به زندگی مشترک و ایجاد صلاحیت و خارج نشدن از قانونِ حریم  می‌خواهیم.
یک قانون پایدار و اجرائی برای زندگیِ انسانی با ایجاد خلق و خو در حقوق شخصی و احترام متقابل …
ما به استاد ریاضی نیاز داریم اگر استاد شناخت و مهارت زندگی در اولویت تحصیلی قرار گیرد تا آمادگی یک زندگی که خود خالق آن بودیم را پیداکنیم.
کار آفرینِ شناختها برای شناسایی خویش باشیم.