سخن روز _ “ایمان و تردید” _ نجمه صالحی

“ایمان و تردید”

*عادت دارم کِز کنم و زانوی غم در بغل بگیرم و در خفا گریه کنم ، و یکباره از قضا حالم دگرگون می‌شود و دوباره رضایت و لبخند بر صورتم نقش میبندد، چرا این تحول اینقدر قدرت و سرعت دارد ؟ تو میدانی تردید و ایمان چه نقشی در زندگی دارند؟ آیا دیوانه ام؟   دو شخصیت ام؟ مگر می‌شود از دست  این لحظات که با قدرت تمام مرا محاصره کرده فرار کنم؟

 

*میفهمی چه میگویم ، اصلا درک میکنی که این لحظه ها دنیا را تعریف کرده و بی ثباتی را به من نشان می‌دهد.  پس چرا حال خوبی ندارم و از این انتقال حیرانم، این تردید که مرا دیوانه کرده و دست بردار نیست ، به یکباره رضایت خاطر بسرعت حامی من می‌شود تا دوام بیاورم . من در این تضادها در تلاطمم.  بشدت حال دنیا را می‌شناسم. امروز که می‌دانم این من نبوده ام سرعت این تشخیص رو به بی نهایت است . اینجا که دست از سرم برداشتم تردید تمام شدنیست.گویی سالها متحمل رنجی بودم که غالبی دگر داشت . من چه مسئول بودم تا به تشخیص این بی ثباتی دست پیدا کنم. روزیکه تردید رخت بر بندد و رهایم کند اگر رهایش کنم ایمان جای خود را در زندگی ام مستقر خواهد کرد . آیا فکر میکنی اینجا ، جای ثبات است؟ پس چرا مادام در اوج و قعر زمین حیران و سرگردانی؟

اینجا ، جای حرکت است ، گاهی فرو می‌روی و گاهی پرواز را تجربه میکنی ، نه فراز  خصلت همیشگی دنیاست و نه فرود …

این یک سلطنت مغرور است که تو را بازیچه قرار داده

آیا اکنون حاضری برای ترک این بی ثباتی ، آستین هایت را بالا بزنی؟

تمام کن آنچه دنیا تمام نمی‌کند و ترک کن آنچه تو را رها نخواهد کرد …

سلطنت روح پروازی دوباره است تا ترک عادات را بهانه ای قرار دهی برای خاموشی این سلطنت کله پوک…

نویسنده : نجمه صالحی