شعر اقوام (لری) با لیلا طیبی – تیام گودرزی

بانو “فاطمه معظمی‌گودرزی” فرزند “حسین” و مادرش “کبری”، متخلص به “تیام” شاعر، نویسنده، گوینده، مجری و از فعالان عرصه‌ی فرهنگ و هنر لرستانی، زاده‌ی سال ۱۳۵۴ خورشیدی در روستای گلچهران بروجرد است که پس از ازدواج به تهران رفت و اکنون ساکن کرج است.

ایشان فعالیت های فرهنگی خود را به طور جدی از سال ۱۳۹۲ در انجمن ادبی «باورستان سخن فردیس کرج» آغاز کرد و در ادامه موفق به اخذ مدرک گویندگی و فن بیان و مجری‌گری می‌گردد و در شبکه‌های ملی و استانی با لباس و گویش محلی به معرفی استان لرستان و شهرستان بروجرد می‌پردازد.

با توجه به علاقه‌ی ایشان به فرهنگ و هنر اقوام ایرانی در سال ۱۳۹۷ انجمن ادبی «اتحاد اقوام» را تاسیس می‌کند. در این انجمن به معرفی آداب و رسوم اقوام ایرانی، کرده و افراد، با لباس، زبان، گویش، موسیقی و صنایع دستی محلی خود در برنامه‌های انجمن شرکت می‌نمایند. خود ایشان همیشه گلونی‌پوش است و با استفاده از پوشش زن فیلی مروج فرهنگ بومی لرستان بوده است.

کتاب «دیار من گلچهران» نوشته وی، در مرداد ۱۳۹۹، منتشر و رونمایی شد. این کتاب به معرفی آداب و رسوم مردمان روستای گلچهران واقع در ۱۳ کیلومتری بروجرد به سمت ملایر، می‌پردازد. تاریخچه روستا، رسوم محلی، محصولات روستا، روستا‌های همجوار، معرفی شهدای روستا، معرفی شاعران و ورزشکاران از بخش‌های مهم کتاب هستند.

▪︎نمونه‌ی شعر لری:
(۱)
عشق تو آخر بیخدا تش ری مِزارم می‌زنه
منصور حلاجت منم گیست وِ دارم می‌زنه
تش ونیه دِ جونمو، تخته خیالت بی‌خدا
سوختی زونم، بی کِشو دس ری هوارم می‌زنه
کُت کُت بیه بَن دلم  وا غیضِ چشِ مسِ تو
ایی تَمِتوزِ عاشقیت آگر وِ بارم می‌زنه
زندونی ژارت منم، زنجیر وِ پات و بی‌کسم
ایی عاشقی دونم یه روز جومه‌ی جارِم می‌زنه
یوسفِ مصری تو مِنم، فروختِسم و عشقِ تو
سردی سیل چشیات، خط وِ باهارم می‌زنه.

(۲)
سرم نذری تو لُرِسونِکَم
ولاتِ رَنگین، کُل کسونکم
سورمه چشیامَه خاکِ نازارت
فدای دلیرو دُشمه شکارت
لرسو ملُک آوا و اژدادم
غیرتِ لُری کِردَه فریادم
سی تو بَمیرم پامال بی‌ حقت
وِ کجا رتن گنج و مفرغت
عزیز نازارم ولات کَم دَسِم
ولات بی‌کس و بی‌هِنا رَسِم
عرصه تنگ کِردِن وِه مردمونت
بس ناکسونی سر کردن جونت
تش زنه جومِه‌ی گُل‌گُلی رنگت
چی روله مُرده‌ی آه دلِ تنگت
کَت و گُلوَنیت وه کجا رَتِن
وِ قولِ لَکیا ‌وَر آو رو کَتِن
سوختِنَه باغت تا ثمر نییرَه
بلبل ز باغت هیچ خَوَر نییرَه
لرسو جونم فدا جونت با
فدای، شیرینی ای زوونت با
کار ایی دنیا که هی چنینه!
گهئ زین وِه پشت، گه پشت وِ زینه
یه روز میا تو هم سر، راس کنی
زی غم و غصه خوت خلاص کنی
مه تا جو دارم یه شعارمه
تا ابد نومت، افتخارمه.

(۳)
نفس باد صبا، دردت وجونم کی میای
ای هناس و آز دل، ای کل کسونم کی میای
بی تو پژمرده موعه غنچه‌ی دل، ای چش راس
ای نسیم زِنِه‌ای، خوت بی‌نشونم کی میای
بلبل باغ دلم، شوقش و دیدار تونه
آز دل، نورِ چش و، تاو تَوُنم کی میای
بخدا افتو تونی، ظِلمات و تاریکَ دلم
هوره دل تا کی کَشِم، بَن بَن سِخونم کی میای
خاو ز چشیام پِرسَه، تا کی نشینم سر رات
وتَمات و چَش وِره، تا کی بمونم کی میای.

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
دبیر سرویس شعر اقوام (لکی و لری)