نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
استاد “ابراهیم اورامانی” (ئیبراهیم هەورامانی) شاعر و روزنامه‌نویس کورد، زادەی ۱۲ اکتبر ۱۹۶۳ میلادی در شهر حلبچه‌ی اقلیم کوردستان است. اشعارش به زبان‌های مختلفی چون، فارسی، کوردی کرمانجی، عربی، انگلیسی و… برگردان و منتشر شده است. تعدادی از اشعارش در کتاب “تو که بروی، پاییز از در می‌آید” توسط “زانا کوردستانی” به فارسی برگردان شده است.
▪کتاب‌شناسی: – ئەمشاره پۆستەچی تێدا نییه (این شهر پستچی ندارد) – مانیفێستی کتێبی سوور (مانیفیست کتاب سرخ) – ئیبراهیم (ابراهیم) – هێشتا کات ماوە بۆ خۆشویستن (هنوز زمان برای دوست داشتن هست) – گەڵاکان بە نۆرە ناوەرێن (برگ‌ها به نولت نمی‌ریزند) – ماڵم لە هەڵەبجەیە (خانەام در حلبچەست) – حیکایەتی شیرین و فەرهادیکی تر (حکایت دیگر از شیرین و فرهاد)
▪نمونه‌ی شعر: (۱) دەپرسی، دڵ لە کوییە؟ دەڵیم: تۆ لە کوییت؟ ◇ می‌پرسی، دلت به کجا بند است؟ می‌گویم: تو به کجایی؟!
(۲) ڕۆژ چەند جوانە کاتێک تۆ دەڵێی ڕۆژباش! ◇ روزگارم چه زیبا می‌شود وقتی تو می‌گویی: — روز بخیر!
(۳) خۆشبەختی، هەر هێنده بوو، کەتۆ هاتیت و ڕۆشتی! ◇ خوشبختی، همان قدر بود، که تو آمدی و رفتی!.
(۴) بۆ هەر کوێ، چووم، جێی تۆ خاڵی بوو؟! ◇ چرا هر کجا هم که پا گذاشتم، باز جای تو خالی بود؟!
(۵) مەگەر من چەند دڵم هەیە؟! تا بەرگەی، دڵشکان بگرم! ◇ مگر من چند دل دارم؟! که دلشکستگی‌ها را تاب بیاورم!
(۶) ژیان هیندە ساردە، سەد، قاوه گەرمم ناکەنەوە. ◇ آنچنان زندگانی‌ام سرد است، که صد فنجان قهوه هم گرمم نخواهد کرد.
(۷) بۆ ئەوەی، چوار وەرزەی ساڵ، تەنیا بەهار بێت، من بیر لە تۆ دەکەمەوە! ◇ برای آنکه چهار فصل سال بهار باشد، من همیشه به یاد تو هستم!.
(۸) ڕۆژ‌ه‌کان، جوان نین، ئەوە هەبونی تۆیە جوانیان پێ دەبەخشێت، دەزانی ئەمڕۆ تۆ نیت، چ خۆڵبارین و ڕۆژێکی تاڵە! ◇ روزگارم هیچ زیبا نیست، وجود توست که به آن زیبایی می‌بخشد، کاش بدانی روزی که تو نباشی، غبارآلود و تلخ خواهد بود.
(۹) تا پێت نەوتم: خۆشەم دەوێی، دەمدەزانی، ئەم زمانی کوردییە، چەند شیرینە!. ◇ تا به من نگفتی: دوستت دارم، نمی‌دانستم زبان کوردی چقدر شیرین است!.
(۱۰) دەزانم، خودا بە حەوت ڕۆژ کەونی دروست کرد. بەڵام، دەبێت، بۆ خولقاندنی تۆ، چەند مانگ و ساڵی وستبێت. ◇ می‌دانم، خدا در هفت روز جهان هستی را آفرید، اما براستی برای خلقت تو، چند ماه و چندین سال، دست به کار بوده است؟!.
(۱۱) بەهار، گوڵی هەیە. کراسەکەی تۆیش… جیاوازییەکەیان هەر ئەوەیە، بەهار، گوڵەکانی دەژاکێن، بەڵام، گوڵی کراسەکەی تۆ، هەمیشە گەشن. ◇ بهار، گل و شکوفه دارد. پیراهن تو نیز… تنها تفاوت آن دو این است که، بهار، گل‌هایش پژمرده می‌شوند، اما، گل‌های پیراهنت، همیشه شاداب و تازەاند.
(۱۲) بڕوام نییە بەهار خولقاوی سروشت بیت. بەهار خەندە و نیگا و هەناسەی تۆیە. ◇ باور نمی‌شود که بهار آفریده‌ی طبیعت باشد. بهار خنده و نگاه و نفس‌های توست.
(۱۳) شەو ناوێکی دیکەی هەیە ئەگریجەی تۆ! ◇ شب نام دیگری هم دارد “زلف تو”!
(۱۴) دووری تۆ و تەنیایی من نەبا پاییز نەدەبوو! ◇ دوری تو و تنهایی من اگر نبود، پاییز هم نمی‌بود!
(۱۵) چ زوو ئەیلول دێت! ئەمە نبوونی تۆیه. ◇ خیلی زود سپتامبر از راه رسید! این بخاطر نبود توست.
(۱۶) پاش شیرین و فه‌رهاد من و تۆ عاشقین. ◇ بعد از شیرین و فرهاد من و تو عاشق شدیم.
(۱۷) ڕۆژەکان هاتن و چوون هەموویان لە بیر چوونەوە تەنیا ئەو ڕۆژە نەبێ که تۆ ڕۆشتی! ◇ روزهای بسیار آمدند و رفتند همه‌ی آن ایام فراموش شد فقط آن روز ماندگار ماند، که تو رفتی!
(۱۸) که تۆ هەبیت من لە وەرزی بەهاری چی؟ ◇ وقتی که تو را دارم چرا فصل بهار را بخواهم؟.
(۱۹) سەرمایەداران لە سەرمایە و منیش بیر لە تۆ دەکەمەوه. ◇ سرمایه‌داران، ثروتشان را و من هم تو را یادآوری می‌کنم.
(۲۰) هەر لە مانگ دەچیت که نیت، دونیا چەند شەوەزەنگە! ◇ همچون ماه هستی، وقتی نباشی دنیا چند شب تاریک را سپری می‌کند!
نگارش و برگردان اشعار: #زانا_کوردستانی دبیر سرویس شعر اقوام (کردی)
این مطلب بدون برچسب می باشد.