معرفی کتاب با پریسا توکلی (سو و شون)

سیمین دانشور
 متولد اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز و همسرجلال آل احمد از نویسندگان به نام است. او اولین زن ایرانی است که به‌صورت حرفه‌ای به زبان فارسی داستان نوشت. دانشور در سال ۱۳۳۱ با استفاده از بورس تحصیلی در دانشگاه استنفورد به‌مدت دو سال در رشتهٔ زیباشناسی مشغول به تحصیل شد. سیمین به همراه همسرش جلال آل احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود و در نخستین انتخابات (فروردین ۱۳۴۷) به عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. وی در اسفند ١٣٩٠ دیده از دنیا فرو بست.
کتاب سووشون معروف‌ترین اثر اوست که به ۱۷ زبان دنیا ترجمه شده است
سو و شون نوشته سیمین دانشور رمانی که قطعا به یک بار خواندنش می ارزد.

نام کتاب برگرفته از مراسم سوگواری سیاوش، اسطوره و قهرمان ایران باستان در شاهنامه ست که مظلومانه کشته میشود و در نهان برایش عزاداری می کنند. علت انتخاب این عنوان برای کتاب، شباهت یکی از شخصیت‌های کتاب و ماجرای مرگ و مراسم تدفینش به سیاوش است.
تاریخ وقوع داستان سو وشون به دهه بیست شمسی، زمان جنگ جهانی دوم و سلطه انگلیس بر ایران ست. با اینکه قصه در یک فضای خانوادگی شروع می شود، اما به مرور در طی داستان به معضلات اجتماعی آن زمان می پردازد.
شخصیت های اصلی داستان زوجی شیرازی به نام یوسف و زری هستند.
یوسف از ملاکان و زمین داران و از روشنفکران زمان خود است که معیشت و مشکلات مردم از دغدغه های اوست. زری یک زن تمام عیار و معرف یک مادر ایرانی ست که تمام همّ و غم و اصلی ترین مسئله زندگیش، خانواده اش است.
روابط عاشقانه بین یوسف و زری یکی از جاذبه های این کتاب است.
بعضی منتقدین، یوسف و زری را خودِ جلال و سیمین می‌دانند. یوسف مانند جلال، مهربان، تحصیل کرده‌است و نگران اصلاح زندگی مردم جامعه است. شخصیتی سخت و سازش‌ناپذیر دارد. به انگلیسی ها دست دوستی نمی دهد و بر باورهای خود اصرار دارد. هرچند زری همچون سیمین، روشنفکر ست، اما از فعالیت‌های سیاسی شوهرش هراس دارد. محافظه کار ست و از روزگار، چیزی جز عشق و آرامش در زندگی‌ نمی‌خواهد. همسرش را به آرامش و دوستی دعوت می‌کند و همین باعث میشود از طرف همسر و پسرش ترسو خوانده شود. کاراکتر زری با سه بچه، تمایل مادر شدن را در دل سیمین برآورده می کند.
اما شخصیت وی بعد از مرگ سیاوشِ قصه تغییر میکند.
نویسنده با نثری روان و ساده و بکارگیری اصطلاحات عامیانه و لهجه شیرازی به جذابیت داستان افزوده ست.
این داستان را می‌توان نماینده‌ ی ادبیات معاصر ایران دانست. این که کتاب بارها و بارها تجدید چاپ شده به زبانهای متعددی ترجمه شده، گواه این ادعا ست.

سیمین، این کتاب را همسرش تقدیم کرده است که در میانه راه او را تنها گذاشته است. او در تقدیم‌نامه‌ی کتاب نوشته است:

به یاد دوست،

که جلال زندگیم بود و در سوگش

به سووشون نشسته‌ام.

معرفی و تحریر
#پریسا_توکلی