تاریخ ، انسان ، دین – ی ، صفایی – قسمت چهارم

تاریخ پیدایش زمین را چهار هزار و هفتصد میلیون سال -اندکی زیر پنج میلیارد سال-پیش از دوران کنونی حدس زده اند و گمان می برند که انسان بیش ازدو میلیون سال است که دراین کره خاکی زیست میکند. انسان در آفریقا پا به عرصه هستی نهاد، زادگاه نیاکان نخستین ما در گرم دشت های آفریقای خاوری واقع شده، جایی که شکافی عظیم در پوسته ی زمین، قاره آفریقا را به دوبخش تقسیم کرده است. در دشت های پوشیده از علف و در درختزاران بسیار تُنک زیرخط نیمگان (استوا) مسیر فرگشتی (تکاملی) جنس انسان تکامل یافته است.

جنس انسان تقربیاً دومیلیون سال پیش صرفاً از هیچ بوجود نیامده است. خاستگاه

او را ژرف تر پژوهش کنیم، بیشتر روشن میشودکه تاریخ حیات ما با تاریخ فرگشت

(تکامل) جهان جانداران بطور مستقیم در پیوند است. در واقع ما محصولی از تکامل طبیعت هستم، در واقع اگر شاهکار  طبیعت را در نظر بگیریم میتوان گفت ؛

شاهکار خلقت تقریبا یک «تصادف تکامل» دانست. خلاصه کنم نخستین نمایندگان جنس انسان بنام «هومواِرکتوس»Homoerectus یا (انسان راست قامت)که موفق به ترک آفریقا شدند. اینها جزو انسانهای اولیه بشمار میآیند که از ۱/۸میلیون سال تا سیصد هزارسال پیش می زیسته اند و در آفریقا، آسیا و اروپا پراکنده بوده اند. ویژگی های عمومی این هومینید ها گسترش و رشد مغز ، قوس برامده ی بالای کاسه ی چشمی، رشد استخوان ها و هیکل، دگرگون شدن دستگاه جویدن، فرهنگ ابزار سازی و بالاخره استفاده از آتش و شکار است. این انسان به یکباره بدون انکه از خود نشانی برجای بگذارد از حوزه ی اروپا و آسیا ناپدید شد. البته بعد از صدها هزار سال که در این سرزمینها بودند و تقربیا یک میلیون سال پس از آباد کردن اروپا. با ناپدید شدن آنها اگر در این بین در آفریقا گونه ای دیگری از انسان که ما آنرا نئاندرتال می نامیم به عرصه زندگی گام نمی گذاشت این احتمال وجود داشت که تبار انسان همراه با از بین رفتن ارکتوس ازمیان برود. بهرحال انسان امروزی ۳۰۰هزار سال پیش در آفریقا پا به عرصه هستی نهاده است. با تحقیقات بسیاری که صورت گرفت در آنجا سنگواره های پیشینیان انسان های اولیه به وفور یافت شده اند. بهرحال در این جهانیکه ما در آن زیست می کنیم هرچه که هست و هر چه که بوده و دیگر نیست، روایتگر سرگذست عالم و آدم است.

من اگر کل تاریخ پیدایش انسان و شروع زندگی آنها و سیر رخدادهای گوناگون را شرح دهم حجم عظیمی خواهد، همینقدر فشرده خلاصه کردم که خود دنبال تاریخ را بگیرید و شما نسل جوان پیگیر باشید که انسان چگونه و چطور پا به عرصه حیات گذاشت.

برگردیم به دورانی که انسان با افسانه آغاز کرد. انسان از زمانی که خرد اندیشی

هنوز در او بیدار نشده بود از آنچه در پیرامون خود می دید هیچ نمی دانست و

پدیده های طبیعت بر او ناشناخته بودند.

این نادانی در او دلهره و ترس می آفرید.

ناگزیر به خیالبافی پناه می برد تا با افسانه سازی خویشتن را از دلهره نادانی و ناتوانی برهاند. از این خیال اندیشی های چند صد هزار ساله اسطوره ها زادند و افسانه هایی که راز گشایی میکردند.

در این اسطوره ها و خدایان دروغین  هم گنجانده

شدند تا آفریننده ی عالم و آدم و پدیده

های طبیعت هم باشند.

نویسنده : ی ، صفایی