گفتگوی اختصاصی جذاب رسانه ایرانیان اروپا با یکی ازقدیمی ترین ایرانی ساکن اطریش

پیرمرد میگوید سنی ندارم به من نگویید پیر مرد ،هنوز جوانم،هفتاد و هشت سال دارد ولی هنوز در اجتماع و مخصوصا فضای مجازی فعالیت بسیار دارد.
مهندس، برنده مسابقات متعدد رقص دونفره،شومن،برگزارکننده اولین جشنهای نوروزی ، معلم زبان، تاجرفرش، مترجم ،کمک و دادن خدمات اجتماعی از قبیل مشاوره ترجمه به ایرانیان مهاجر و دهها کار و فعالیت اجتماعی دیگری که از سر شوق به ایران ووطن درمدت شصت و پنج سال اقامتش در اطریش ارایه داده و میدهد.

او میگوید:جزاولین فارسی زبانی بودم که در سال ۱۹۶۱ میلادی به اطریش مهاجرت کردم.و اولین ایرانی بودم که با یک دختر اطریشی ازدواج کردم.

آتش (هوتن خان) بیات متولد شهر اراک ،دیپلم خودرا در مدرسه البرز تهران گرفت و دردانشکده فنی وین دررشته شیمی نفت فارغ التحصیل شد.او دقیقاازسال ۱۹۵۷ به اطریش آمده و میگوید جز اولین فارسی زبان هایی بوده که به اطریش مهاجرت کرده است. وی بعداز فارغ التحصیلی در صنایع مختلف اروپا به عنوان مهندس مشغول به کار وبعدهاجزاولین تاجرهای فرش در اطریش بوده است.
وی از قوم بیات های ایران است و درخصوص تاریخچه فامیلی خود میگوید:

بیات قبیله ترک از قبایل بیست و دوگانه اغز یاغز پراکنده در ایران افغانستان ترکمنستان ازبکستان جمهوری آذربایجان ارمنستان ترکیه سوریه و عراق . واژه بیات که به صورت بایات هم ضبط شده به معنای بادولت و پرنعمت است . اصل این قبیله در نسبنامه‌های افسانه‌ای ترکان به «بای آت » پسر دوم گون خان پسر اغوزخان می‌رسد
ورود قبیله بیات به فلات ایران چندان روشن نیست اما از برخی منابع تاریخی برمی آید که این مردم ظاهرا در اوایل قرن پنجم و مقارن حملات غزان و سلجوقیان در فلات ایران پراکنده شده و در مسیر کوچ نظامی خود تا صحرای شام و سواحل مدیترانه پیش رفته اند.

نام ولایت بیات در اواخر قرن هشتم در ردیف نامهای ولایات معتبری چون بغداد عراق عرب خوزستان و لرستان قرار گرفت (شمس منشی ج ۲ ص ۱۷۰ـ۱۷۱). در قرون بعد نام این ولایت بر حوزه محدودی اطلاق می‌شد که مشهورترین ناحیه آن قلعه بیات بر سر راه دزفول و عراق عرب بود (نویدی ص ۱۰۱). نادرشاه هنگامی که از عراق عرب به سوی خوزستان می‌رفت تا شورش محمدخان بلوچ را سرکوب کند بر سر راه خود در این قلعه توقف کرد (استرآبادی ص ۲۲۳). ویرانه این قلعه امروزه در کشور عراق برجاست (لسترنج ص ۶۹ـ۷۰).

(باتخلص کامل تاریخچه ) بیات ها میرسد نهایتا به محمد حسن خان صنیع الدوله (تولد ۲۱ شعبان ۱۲۵۹ هجری قمری مراغه برابر با ۲۶ شهریور ۱۲۲۲ خورشیدی، مرگ ۱۸ شوال ۱۳۱۳ هجری قمری تهران برابر با ۱۴ فروردین ۱۲۷۵ خورشیدی)(ملقب به اعتمادالسلطنه) که از سیاست‌مداران و رجال خوشنام دوره قاجار و عهد ناصرالدین شاه بود.

از بیات میخواهم که چگونگی آشنایی اش با همسر اطریشی اش را برام توضیح بدهد؟

– با همسرم درکلاس رقص Tony Tanz ،آشنا شدم.او یکی از زیباترین دختران اطریش بود و هنرمند قابلی بود. من و همسرم در مسابقات متعدد رقص برنده جایزه طلا،نقره و برنز شدیم .  و درفوریه ۱۹۶۱ ا همسرم ازدواج کردم. بعداز ازدواج با همسرم طی سفری به ایران آمدم که عکس همسرم در صفحه اول یکی از مجلات قدیم با مصاحبه اش با این تیتر چاپ شد:

“زن های ایرانی شوهر داری چیزی نمیدانند” که البته سر وصدای زیادی در زمان خودش به پاکرد.

وی میگوید که همسرم از من بهتر فارسی صحبت میکند و با فرهنگ و زبان فارسی آشنایی کامل دارد و میتونم بگم که یک اطریشی که به فرهنگ ایران و ایرانی بسیار علاقمند است .

از وی میپرسم به عنوان اولین ایرانی ساکن اطریش آیا تا کنون مورد نژادپرستی قرار گرفتی؟

– اوایل و وقتی وین بودم بله،مخصوصا در محیط کار ولی از وقتی که به شهر کوچک مرزی اومدم که شهری مابین آلمان،اطریش،سوییس ولیختن اشتاین هست ،هرگز!

من ۶۲ سال هست که ساکن اطریشم و اولین ایرانی هستم که به استان یعنی فورارلبرگ آمده وهنر وفرهنگ ایران را ترویج دادم! اینجام و تا حالا کوچکترین ناراحتی ندیدم.
میپرسم، اون زمانها که هنوز آلمان و مخصوصا اطریش درگیر و در تسخیر افکار نازی ها بودند پس چطور پدر همسرت با ازدواج تو با دخترش به عنوان یک خارجی مخالفت نکرد.؟
– برعکس خودمم هم بعدها همین سوال را از پدر زنم پرسیدم که اتفاقا جز حزب نازی ها بود و خیلی هم نژاد پرست وی جواب داد:دخترم را به تو دادم چون تو یک آریایی بودی!!!
بیات اشاره به یکی از داستانهای پیداش طرح پرچم کشور اطریش که ریشه جنگ و خون دارد بر اساس اسنادتاریخی میکند و میگوید:

شهردار شهر برگنز پایتخت استان نهم اتریش جهت سالگرد شصتمین روز ازدواجمان برای گفتن تبریک به تجارتخانه ام تشریف فرما شدند!

گفته می‌شود که در سال ۱۲۶۰ که «دوک لئوپولد پنجم» (Duke Leopold V) در محاصره «ایکر» (Acre) می‌جنگید، از زخم‌های دردناکی رنج می‌برد و به شدت خونریزی داشت که در نهایت کل لباسش را به رنگ سرخ در آورد. هر چند وقتی کمربندش را باز کرد، نواری سفید و تمیز از لباسش باقی مانده بود که نوارهای دو رنگ سرخ و سفید امروزی پرچم اطریش را از آن گرفتند، که البته ریشه کشتار و تنفر نژادپرستی در جنگهای صلیبی دارد.

وی اعتقاد داردکه نژادپرستی مختص یک کشور خاص نیست وگاها” ایرانی هاهم خواسته یااز روی نادانی درگیراین پدیده شوم هستندواعتقادداردکه اشعارفردوسی شروع نژاد پرستی درایران است،جایی که میگه:
چو ایران نباشد تن من مباد
در این بوم و بر ،زنده یک تن مباد!!

بیات میگوید دوفرزند دارد که فرزند بزرگش پزشک و دخترش تحصیل کرده رشته حسابداری است.

چند نوه از دو فرزندش دارد که آنها هم تحصیل کرده اند.

بیات از عشق و علاقه اش به وطن میگوید وبه سختی هایی که از اوایل سکونتش در اطریش اشاره میکند و اینکه اون زمان بعد جنگ ،اطریش یک کشورفقیر بود،پول نبود،حقوقها زیاد نبود و طبعا تا اطریش، اطریش شد زمان زیادی طی شد و من دراین مدت ۹ رییس جمهوربه چشم دیده ام.

بااوکه صحبت میکنم متوجه میشوم که علاقه زیادی به موضوع جهان ماورا دارد.”جسم از خاک به خاک میرسد” میگوید که همیشه ازدروغ بیزاروهمواره پایند اخلاق ومتعهدبه قانون بوده ام.

از آقای بیات در خصوص جایگاه ایرانی ها در اطریش میپرسم.
-دراطریش ایرانی ها جایگاه بالایی دارند اطریش مهد موسیقی دنیاست و ما اینجا هنرمندان و موسیقی دانهای ارزشمند ایرانی داریم و در سایر مشاغل هم ایرانی ها در طب و پزشکی و صنعت علرغم جمعیت کم آنها جایگاه خوبی دارند ،البته با موج شدید مهاجرت وپناهندگان به اطریش اعتماد اطریشی ها نسبت به خارجی ها به علت مشکلاتی که بوجود آوردند کمتر شده ولی ادغام در جامعه باعث شده که پدیده نژاد پرستی چه از لحاظ قانونی وبا ادغام مهاجران در پیکره جامعه کمتر به چشم برسد.

از او میخواهم که به عنوان توصیه به نسل جوان مهاجر در اطریش و آلمان این دو کشور آلمانی زبان نکاتی را با توجه به تجارشان به این نسل بگویند؟

-زبان یاد بگیرند که کلید اول موفقیت است.،به قانون احترام بگذارند،در فرهنگ و جامعه ادغام شوند وتعصبات بی مورد را کنار بگذارند، آلمانی زبانها را به غذای و فرهنگ اصیل ایرانی آشنا کنند.غذاهای ایرانی بهترین غذاهای دنیاست و اینها خیلی دوست دارند ،حتی شده همسایتونو به یک (پرزیشه ت)چای ایرانی دعوت کنید، از عصبانیت و درگیری با مردم و جامعه دوری کنید و همیشه از کنار مسایل و مشکلات احتمالی که با آلمانی زبانها پیدا میکنید با گذشت و آرامش از کنارش بگذرید….

آقای بیات در پایان اشاره میکندکه در صفحات مجازی و مخصوصا فیس بوکش اقدام به آموزش زبان آلمانی رایگان به مخاطبان ایرانی میکند و به عشق ایران وایرانی از هیچ کمک و مشورتی به هموطنان علرغم مسوولیت پرستاری دایم از همسر بیمارش دریغ نخواهم کرد.

در پایان برای آقای بیات ،همچنین همسر گرامی اش آرزوی سلامتی داریم و امیدواریم که همه ایرانی های قدیمی ساکن اروپا همچون این مردخوش قلب و مهربان دست مهاجران را بگیرند و یاری رسان باشند.