یکشنبه ها با “یک سخن و یک نکته”در رسانه ایرانیان اروپا

همه ما بالاخره یک روز به آن جا خواهیم رسید که وقت و انرژی کافی برای خودمان نگذاشتیم و خوب از زندگی لذت نبردیم. دائم به فکر دیگران و نزدیکان و استرس های زندگی در حال وآینده بودیم ،تا اینکه سال های متمادی عمرمان از پی هم سپری شد. اما افسوس که این گردش چرخ و فلک برای خودمان حاصلی نداشت و آن موقع است که شاید حس کنیم چه بیهوده گذشت عمری که میشد زیباتر ومفیدتر بگذرد…

آن گاه گوشه ای می نشینیم و تنهایی خود را بغل می کنیم. نگاهی به دل های خالی مانده، انرژی های افول کرده، جوانی های ناکرده،سیگارهای مالبروی نکشیده!سفرهای نارفته،عکس های ناگرفته،لحظات به خنده و شادی و عشق سپری نکرده ودلهای نلرزانده و،نلرزیده امان می اندازیم و افسوس می خوریم
آنگاه با تمام وجودگاهی درانتهای این لحـظات تلخ دراوج یاس و ناتوانی با کوله باری مملو ازخواستن اما خالی به دنبال انگیزه ای قوی به قصد تغییر و رسیدن به مقصد نهایی و آرامش ابدی آخرین قدم های کم توان، لرزان و نامطمئن مان را بر می داریم وآن قدر می رویم و می رویم و در حرکت می مانیم تا تمام شویم. تاشاید خوشی های ناکرده را هرچند کم رنگ و دیر بچشیم.
اما باز هم لذت خودش را دارد..
حسی مثل دودکردن یک سیگار برگ،سپری کردن یک شبی در پنت هوس هتلی گرانقیمت و یا شکار شیر در بیشه آفریقا…..خدا را چه دیدی شایدکردیم آنچه قبلا توان و وقت انجام آن را نداشتیم…..
#مهدی قاسمی