شعر

شاعران پارسی زبان مخاطب رسانه، مریم هاشمی تنگستانی

....

سلام وقتتون بخیر ، سوفیا جمالی صوفی هستم ، چندتا از شعرهایم را برای وب سایتتون میفرستم🌱

 

درجست وجوی تو

وشانه هایت

برانم

ارام بگیرم

اما تکیه داده ام

به دیوار سرد

نمیدانم ایا

پایان خاطرات

تورا به من میرساند؟

ایا پایان اشک هایم

اغاز افق های

رنگین کمان بود؟؟

✍🏻سوفیا جمالی صوفی

 

 

جز سکوت

چیزی نبود

در نبودت

ساعت ها ایستاده می میرند

واژه ها

بادام تلخی ست

غروب منتطر نشسته بر پله ها

ببین فصلها را

چگونه گم کرده ام…

✍🏻سوفیا جمالی صوفی

 

عقربه ها

از رفتنت می گویند

من سکوتم

سکوت

چرا کلمات

در تنهایی ام می رقصند

در خواب هایم

خاطره ها وصداها

دنبالم می کنند

زخم ها

دنبالم میکنند

ومن تبدیل می شوم

به پروانه ای

در صحرایی لبریز از سراب…

✍🏻سوفیا جمالی صوفی

 

 

کاش زمان

از سکوت نجاتم بدهد

هربار تکه ای از من

فرو می ریزد

هربار در عمق ها وتاریکی

آغوشی نمی یابم

همه چیز

همه کس

روزی رهایم می کند

رها…

هر بار

تنهایی میان تن ها

گلویم را می فشارد

هربار

ایستادن را

تکرار می کنم …

✍🏻سوفیا جمالی صوفیا

سمان

در اغوشم نمی گیرد

ابرها لبخندی ندارند

چقدر سرد است

همه چیز

وقتی دست هایت

مرا باور نکردند

هر کجا می روم

ستارگان

از من روی بر می گردانند

پرندگان

پرواز را از یاد میبرند…

✍🏻سوفیا جمالی صوفید

ر اغوشم نمی گیرد

ابرها لبخندی ندارند

چقدر سرد است

همه چیز

وقتی دست هایت

مرا باور نکردند

هر کجا می روم

ستارگان

از من روی بر می گردانند

پرندگان

پرواز را از یاد میبرند…

✍🏻سوفیا جمالی صوفی

 

 

 

چند شعر کوتاه از سریا داودی حموله

۱

 

 

 

آیینه من می شود

من،

زن زیبایی

که در هیچ آیینه ای دیده نمی شود!

 

 

۲

 

هر جا تو گریه کرده ای

کودکان

برای چیدن انگور می آیند!

 

۳

 

من آفتابم

تو آفتاب گردان

کودکانی

که نام تو را دارند

به چشم های من هم عادت می کنند!

 

 

۴

 

هیچ بلوطی

در خاک دیگری ریشه نمی کند

 

هر صبح

نام خود را به رود می گوید

تا فکر سیاه کلاغ را از یاد ببرد!

 

 

۵

 

وقتی باد

به پرچم سرزمینی حمله می کند

کلمات

جز نشنیدن

به درد هیچ گوشی نمی خورند!

 

۶

 

پس از تو

دیوانه ی مرگ خواهند شد

آسمان

و زمین!

 

۷

 

رودی

که تقویم ماه را می نویسد

از سمت فراموشی تو

تاریک است!

 

۹

 

تنها

درختان تحمل آسمان را دارند

و کوه ها

که از برادر به ما نزدیکترند!

 

 

۱۰

 

 

تاریکی

به رود کوچکی می ریزد

مثل بادها

که ما را به مقصد ما ترک می کنند!