پنجشنبه ها_معرفی کتاب_ با پریسا توکلی

آلبرکامو متولد سال ١٩١٣، نویسنده ای الجزایری تبار و فرانسوی زبان.
او که پدرش را در جنگ جهانی اول از دست داده بود، کودکی سختی را در محله‌ای فقیرنشین گذراند. معلم دبستانش استعداد نویسندگی او را کشف و کامو را برای دریافت بورسیه تحصیلی پشتیبانی کرد، تا بتواند به دبیرستان دولتی برود. او در جنگ جهانی دوم داوطلبانه جنگید،سپس بیماری سل باعث شد او را از منطقه جنگی بیرون کنند. کامو بعد از جنگ به پاریس نقل مکان کرد و اولین رمانش، “بیگانه” را در سال ١٩۴٢ نوشت. آلبر کامو در سال ١٩۵٧ جایزه‌ی نوبل ادبیات را برای آثار و زندگی هنری‌اش دریافت نمود.

هرچند آلبر کامو را یکی از پیشگامان مکتب‌های پوچ‌گرایی می شناسند، اما در حقیقت شخصیت کامو سرشار از امید و میل به زندگی بوده. او در کتاب‌هایش پوچی زندگی را نمایش میدهد اما با شخصیت‌هایش به خوانندگانش نشان می‌دهد که چگونه می‌توانند در این پوچی دوام آورند.

زندگی شخصی کامو هم چندان از شخصیت‌هایش دور نیست.
برگردان فارسی متعددی از این کتاب وجود دارد. بزرگانی چون جلال آل احمد، لیلی گلستان و خشایار دیهیمی هم کتاب بیگانه را ترجمه کرده‌اند.

بیگانه

داستان ببگانه با این جمله شروع میشود
«امروز، مادرم مرد. شاید هم دیروز، نمی‌دانم. تلگرافی به این مضمون از آسایشگاه دریافت داشته‌ام:«مادر، درگذشت. تدفین فردا. تقدیم احترامات.» از این تلگراف، چیزی نفهمیدم شاید این واقعه دیروز اتفاق افتاده است.»
البر کامو با همین عبارت رازآلود ، شما را تا اخر داستان به دنبال مورسو، شخصیت اول قصه اش می کشاند.
داستان بصورت روایتی از زبان مورسو بیان میشود.
هر چند کامو، در نیمه اول کتاب مورسو را آدمی خونسرد، بی تفاوت و بی احساس نسبت به مرگ مادر‌ نشان می دهد، فردی که هیچ تاثر و تالمی در رفتارش دیده نمی شود، و باعث طرد از سوی جامعه میشود اما در نیمه دوم با تناقضی در تغییر رفتار مرسو، ذهن خواننده را به چالش می کشد. مورسو با همکار قدیمیش، ماری، در ساحل روبرو می شود، این بار رفتاری عاشقانه از مورسو می بینیم. سپس به خانه برمیگردد و برای کمک به همسایه اش، وارد دعوای او با گروهی از اعراب الجزایر می شود و ناگهان با شلیک گلوله ای باعث کشته شدن یکی از آنها می شود. مورسو، بازداشت و بازجویی شده و در نهایت با حکم قاضی محکوم به اعدام میشود. رفتاری که از بی تفاوتی کاملا به دور است.
آلبر کامو می گوید، مورسو بی احساس و سرد نیست بلکه روش زندگیش رویارویی با حقایق است. او آدمی منطقی است و این منطق مسیر زندگی را برایش هموارتر کرده. آلبر کامو درباره شخصیت مورسو می‌گوید: «مورسو نمی‌خواهد زندگی را ساده کند. بلکه او فقط هرچه هست، همان را می‌گوید. در نتیجه‌ی این کارش جامعه برای پیشرفتش به سرعت احساس تهدید می‌کند و او را از خود می‌راند.»

“بیگانه” را بخوانید تا بدانید چقدر با فضا و شخصیت هایش آشنا یا بیگانه اید.

معرفی و تحریر
پریسا توکلی