نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
زانا کوردستانی / استاد “رضا کریممجاور” نویسنده و مترجم ایرانی کُرد ایرانی، زاده ۱۳۵۷ خورشیدی در بوکان است.
مولوی شریعت را به مثابه شمع تلقی میکند، طریقت را چون آن راه که باید طی شود و به مقصد و منزل حقیقت رسد، اما جهت وصول بدین مقصد استدلال و عقل را نفی میکند،
زانا کوردستانی / دکتر “دراگو اشتامبوک” شاعر و سفیر جمهوری کرواسی در تهران زادهی سال ۱۹۵۰ میلادی، در یکی از جزایر کرواسی است.
حضرت بودا درد و رنج را يك واقعيت همه جايي و هميشگي مي دانست و آغاز كار خودشناسي را در درد و رنج مي دانست و ما بايد از همين جا بفهيم كه خودمان چه هستيم . اگر درد و رنج و جود دارد،
قبرستان پرلاشز جای عجیبیی است. اینجا جایی فراتر از محل آرمیدن انسانهاست. پرلاشز یک موزه فضای باز است که در خود انسان ها و داستانهایی جذاب و متفاوت دارد. فارغ از لیست افرادی که در پرلاشز دفن هستند قبرها به خودی خود جذاب هستند. در ادامه ی پست قبلی اشاره میشود به : ۶_ اسکار […]
بعد از وفات بهاءولد، مولوی که در آن زمان بیست و چهار ساله بود، به جای پدرش بر مسند تدریس و ارشاد نشست و مفتی، فقیه و مدرس شد. با وجود این، وی نیز همچون پدرش، در پس سیمای فقیهانه، وجودی دیگر که سخن از عشق و عرفان می گفت...
گریز و گذار/عبور در نظام اندیشگی سپهری - بمثابه تجربه شاعرانگی- بر آمده از انگیزه و انگارههای قدرتمندی است که، گذشتن از غربتکده درونی و نیز گذشتن از زیستگاه انسانی/اجتماعیِ بنبستگونه را موجب گشته و انسان/سالک را به جوش و خروش در میآورد...
در بینش عرفانی این «زودسیری و کهنهبینیِ» برآمده از «عادت» گونهای از بیماری و اختلال ذهنی و روحی است که به تعبیر مولانا ، انبیاء برای درمان آن امدند و در این روند از مخاطبان خود ، خواستند تا «غبار عادت» زدوده و جهان را «تازه» ببینند (برای نمونه نک:داستان قوم سبا در دفتر سوم مثنوی) و به تعبیر دیگری از وی:«سوز خود را نو کنند»...
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد حکیم ابوالقاسم فردوسی سخن را و پند و حکمت و اندرزش را و سرایشش را با نام یکتای هستی آفرین می آغازد و چه حکیمانه ادامه میدهد خداوند کیوان و گردان سپهر فروزنده ماه و ناهید و مهر از آنجایی که کشور عزیزمان ایران […]